Kamu Çalışanlarının Aylık (Maaş-Ücret) Ve Diğer Ödeneklerinin Düzenlenmesi (Değişiklik) Yasa Önerisi

 

Cumhuriyet Meclisi Başkanlığı,

Lefkoşa.

 

  

                  “Kamu Çalışanlarının Aylık (Maaş-Ücret) ve Diğer Ödeneklerinin Düzenlenmesi (Değişiklik) Yasa Önerisini” ilişikte sunar, İçtüzüğün 81’inci maddesi uyarınca, gereğini saygılarımla arzederim.

 

 

Hüseyin ANGOLEMLİ

TDP Gazi Mağusa Milletvekili

  Zeki ÇELER

 TDP Girne Milletvekili

 

 

KAMU ÇALIŞANLARININ AYLIK (MAAŞ-ÜCRET)

VE DİĞER ÖDENEKLERİNİN DÜZENLENMESİ (DEĞİŞİKLİK)

YASA ÖNERİSİ

GENEL GEREKÇESİ

Eşitlikİlkesi, en temel anlamda Anayasa’nın 8’inci ve 52’nci maddelerinde ifade edilmiştir.8’inci maddede “Herkes, hiçbir ayırım gözetilmeksizin, Anayasa ve yasa önünde eşittir”’ kuralına yer verilmiştir.Maddede ayrıca, Devlet organları ve yönetim makamlarının, bütün işlemlerinde yasa önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek ve ayrıcalık yapmamak zorunda oldukları vurgulanmış ve bununla da yetinilmeyerek, “ekonomik bakımdan güçsüz olanların, Anayasa ve yasalar çerçevesinde elde edecekleri kazanımlar, bu madde ileri sürülerek, bir başka deyişle, ayrımcılık yasağı ileri sürülerek, ortadankaldırılamayacağı”, kesinbirdilleifadeedilmiştir.

Anayasanın 52’nci maddesinin başlığı ise, ‘Ücrette Adalet Sağlanması’ şeklindedir. Maddeye göre, “Devlet, çalışanların yaptıkları işe uygun ve insanlık onuruna yaraşır bir yaşam düzeyi sağlamalarına elverişli, adaletli bir ücret elde etmeleri için gerekli önlemleri alır.”

Adaletli ücret ilkesi, eşit işe eşit ücret ilkesi ile birlikte değerlendirilmesi gereken bir ilkedir. Eşit işe eşit ücret ilkesi, ücrette adaleti sağlama, başka bir anlatımla eşit iş gören çalışanlara eşit ücretin ödenmesi düşüncesine dayanmaktadır. Nitekim, Eşit Değerde İş İçin Kadın ve Erkek İşçiler Arasında Ücret Eşitliği Hakkında 100 sayılı Uluslar arası Çalışma Sözleşmesi eşit değerde işe eşit ücret ödenmesi esasını benimsemiş bulunmaktadır. Sözleşme uyarınca, eşit değerde iş için ücret eşitliği, bir ayrım gözetmeksizin saptanmış ücret hadlerini anlatır.

Eşit işe eşi tücret; bir iş verene bağlı olarak çalışanların eğitim durumu, kıdemi, mesleki bilgi ve beceri düzeyi, tecrübesi, sorumluluk yüklenme kapasitesi, çalışma koşullarının zorluğu gibi etmenler gözetilerek benzer fedakârlıklara katlananlara eşit ücret ödenmesidir. 

Eşit işe eşit ücret ödeme ilkesi; aynı işyerinde, eşit değerde işlerde, aynı verimle çalışanların ücretleri arasında bir farklılığın olmayacağını öngören bir anlayışı anlatır.

Eşit davranma ilkesi, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa Ekonomik Topluluğu Anlaşması, Uluslararası Çalışma Örgütünün Sözleşme ve Tavsiye Kararlarında da çeşitli biçimlerde ele alınmıştır.

Sosyaldevlet; devletin sosyal barışı ve sosyal adaleti sağlamak amacıyla sosyal ve ekonomik hayata aktif müdahalesini gerekli ve meşru gören devlet anlayışıdır

Sosyal adalet; toplumun değişik kesimlerinde hayat standardı, gelir düzeyi gibi birtakım ölçülerin fırsat eşitliği çerçevesinde dikkate alınmasıyla sosyal alanda sağlanan denge durumu olarak tanımlanabilir.

 

Anayasa Mahkemesine göre, ‘…sosyal devlet güçsüzleri, güçlüler karşısında koruyarak gerçek eşitliği, yani sosyal adaleti ve böylece toplumsal dengeyi sağlamakla yükümlü devlet demektir…’

Anayasada ifadesini bulan eşitlik ilkesi, öncelikle kamuerkini kullanan yasama, yürütme, yargı, idare makamları gibi devletinorganlarını bağlamakta ve bunların işlevini yerine getirirken vatandaşlarakarşı eşitlik ilkesini gözetmekle yükümlü kılmaktadır.

Aynı nitelikte görev, yetki ve sorumluluklara sahip ve kamusal bir görevi, kamu hizmetini yerine getiren kamu çalışanlarının aynı ve eşit maaştan yararlandırılmaması, Anayasada öngörülen “Eşitlik” ilkesi ile yine Anayasada belirtilen “Ücrette Adalet Sağlanması İlkesine” ters düşmektedir.

Kamuda çalışanların ücret rejimi, Kamu hizmetlerinin iyi işlemesinde ve etkili bir biçimde sunumundadüzenleyici ve dengeleyici bir etkiye sahip olduğu gibi, yozlaştırıcı ve düzen bozucu, hizmetleri aksatıcı bir etkiye de sahiptir.

Bu Yasa Önerisi ile değiştirilmesi hedeflenen Esas Yasa ile, “Eşit işe eşit ücret” ilkesiyle düzenlenen personel rejimi, aynı görev, yetki ve sorumluluklara bağlı olarak görev yapan kamu görevlileri/kamu çalışanları arasında ücret dengesizliği/eşitsizliği yaratılmış; böylelikle de, esasen bir çok yönden bozulmuş olan kamu yönetimi daha bir bozulmaya müsait konuma getirilmiştir.

Kamu görevlileri arasında yaratılan maaş ve ücret farklarını “eşit işe eşit ücret” ilkesi doğrultusunda ortadan kaldırmak, Anayasanın özenle koruduğu eşitlik ilkesine ve ayırımcılık yasağına, hem de sosyal adalet ilkesine uygun davranmak anlam ve değeri taşımaktadır. Aynı, hizmet sınıfına bağlı olarak aynı unvanla (kadroadı ile) aynı işi yapanlara farklı maaş ve ücret ödenmesi kabul edilemez.

Kamuda, norm kadrolara ve nesnel ölçütlere dayalı, gerekli nicelik ve nitelikte personel çalıştırmaya yönelik bir işe alma politikasının   izlenmesi, atamalarda mesleki bilgi

 Veliyakatınesas alınması, farklılaştırılan ve aynı işi yapanlar arasında maaş dengesizliğini doğuran çarpık ücret sistemiyerine, eşit işe eşit ücret ilkesine dayalı bir sisteme geçilerek ücret dengesizliğinin giderilmesi sağlanmalıdır.

Adil,Yeterli ve Eşit İşe Eşit Ücret İlkesi Kamu personel yönetiminin ilkeleri arasında yer alan ve Anayasanın 52’nci maddesinde öngörülen, “Devlet, çalışanların, yaptıkları işe uygun ve insanlık onuruna yaraşır bir yaşam düzeyi sağlamalarına elverişli, adaletli bir ücret elde etmeleri için gerekli önlemleri alır” kurallarıyla bütünlenen bir ilkedir.
Aynı işi yapanlara eşit ücret ödenmesi ve ücretin de yapılan işe göre ödenmesi gerekmektedir. Bu ilke sayesinde çalışanlar psikolojik olarak rahatlamaktadırlar.İnsanlar için emeğinin karşılığını almak motivasyonu sağlamaktadır.

Devletin oluş sebeplerinden birisi adalettir ve adalet kamu kesiminin hizmetleriyle sağlanır, Bu nedenle kamu çalışanlarına uygulanan politikaların temeli adalet olmalıdır.Ücret politikasının adil olmaması durumunda, kamu çalışanları kamu yararına hizmet edemezler.

Kamu çalışanları ücret politikasının adilliğine inanmazlarsa, bunu “Benim memurum işini bilir” mesajı olarak algılayabilir.Bunun sonuçları, tüm toplumun adalete ve devlete duyulan güvenin sarsılmasıdır.

Eşitişe, eşitücret politikası, kamu çalışanlarının motivasyonunu sağlar. Kamu görevlileri; yaptıkları işe göre değil de, başka etmenlere göre ücret alırsa, kamununtoplumahizmetamacıyerinegetirilemez.Kamuçalışanları, yaptıklarıişe göre ücret aldıklarını bilirse, hizmetlerini kamu yararına rahatlıkla yapabilirler. Ancak ücret dağılımı siyasi çıkarlara göre yapılırsa, kamu çalışanı yaptıkları hizmeti kamu yararına değil, ücreti belirleyen siyasi politikalar yararına yapacaktır. Bir kamu görevlisi, toplumun ihtiyacı olan görevini yerine getirirken, kendisinden daha az iş yapan kamu görevlilerinin kendisinden daha fazla ücret alması durumunda motivasyonu bozulur ve bunu hizmetlerine yansıtır.

Eşitişeeşitücret politikası çalışanlar arasında koordinasyona ve uyuma bağlı bir iş huzuru sağlar. Birbirlerini çekememe, adam kayırma, kamplaşma ve çalışanlar arası mücadele gibi kamusektörününözelliğihalinegelmişdavranışlarazalır.

Toplumsal kabul, saygınlık görme, toplumda statü elde etme, ücretin sağladığı satın alma gücüyle gerçekleştirilmektedir.Yalnızca Kamu çaloışanınınişgüvencesi değil, aynı zamanda kamu hizmetlerinin sürekli ve adil sürdürülmesi bakımından “hizmet güvencesi” anlamına da gelen kamu görevliliği statüsü, mali hak sisteminin bu kendine özgü yapısıyla güvence sistemini sağlamlaştırma özelliğine sahiptir.

Yasa Önerisi, yukarıda somutlanan gerekçelerle ve hizmet yararı gözetilerek, kamu hizmetlerinin etkin ve verimli bir biçimde yürütülebilmesi için, kamu personeli arasında yaratılan ücret adaletsizliğini ortadan kaldırmak ve eşit işe eşit ücret ilkesini yaşama geçirmek amacıyla hazırlanmıştır.

 

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1. Madde ile, İçtüzükte düzenlenen   “Yasaların yapılmasında zorunlu ilke ve ölçütler”kapsamında yer alan , “her yasanın kısa ismi bulunur” kuralından hareketle, Yasanın Kısa İsmi düzenlenmiştir.

 

Madde 2. Madde ile, Tefsir yan başlıklı 2’nci maddede var olan ve asıl ve sürekli kamu görevlerini yürütenler yanında geçici ve sözleşmeli personel ile işçileri de tanım kapsamına alan “Kamu Çalışanı” tanımı, asıl ve sürekli görevleri yürüten sürekli personelin ücret rejimi ile sözleşmeli ve geçici personelin ve işçilerin ücret rejiminin ayrıştırılmış olması nedeniyle, değiştirilmiş ve asıl ve sürekli görevlerde çalışanlara özgülenmiştir.

 

Madde

 

3. Madde ile,Esas Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten önce, kendi özel yasalarındaki kurallara bağlı olarak saptanan ve maaş ve ücret farkılılaşmasını değil, maaş ve ücretlerde denkliği öngören kuralların uygulanmasından uzaklaşılmasını öngören Esas Yasanın, olumsuz etkilerini ve maaş ve ücretler arasındaki eşitsizliği ortadan kaldırmak amacıyla, “Kapsam” yan başlıklı 4’üncü maddenin (2)’nci fıkrasıkaldırılmış ve yerine yeni (2)’nci fıkra konmuştur.

Yapılan değişiklikle de, kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanlar hakkında, Esas Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten önce olduğu gibi, kendi özel yasalarındaki kuralların uygulanacağı öngörülmüş ve bu yolla, Anayasaleşitlik ilkesi ile ücrette adalet sağlanması ilkesinin yaşama geçirilmesinde en etkili araçlardan biri olan eşit işe eşit ücret uygulamasının önü açılmıştır.

Madde 4. Madde ile,kamu çalışanları tanımı kapsamındaki asıl ve sürekli görevleri yürüten sürekli personel ile sözleşmeli personelin ve işçilerin maaş ve ücret alma haklarını düzenleyen ve hak ile barem cetvellerini ilişkilendiren “Aylık (Maaş-Ücret) Hakkı” yan başlıklı 7’nci madde, kaldırılmış ve yerine konan yeni 7’nci madde ile de, yasa ve hukuk yazım tekniğine uygun olarak, yalnızca hak yönü düzenlenmiş, maaş cetvelleri ile olan ilişki ise, maaş konularını mali yönüyle düzenleyen 21’inci maddeye bırakılmıştır.

Maddede yapılan yeni düzenleme ile de, asıl ve sürekli   kamu çalışanlarının aylık maaş almaya hakları olduğu; Sözleşmeli personel maaşlarının, asıl ve sürekli kamu hizmetlerini yürüten Kamu Görevlileri ile Kamu Çalışanları arasında yaratılan farklılaşmayı ve ayırımı ortadan kaldırmak amacıyla Kamu Görevlileri Yasasında öngörülen esaslar çerçevesinde belirleneceği; İşçilerin ücretlerinin ise, Anayasanın 54’üncü maddesinde öngörülen Toplu Sözleşme Hakkı kullanılmak suretiyle belirlenmesine olanak tanımak amacıyla, toplu sözleşmelerle belirleneceği öngörülmüştür.

 

Madde 5.

 

Madde ile, Anayasada herhangi bir kısıt öngörülmemiş olmasına karşın,toplu iş sözleşmesi yapma yetkisinin özerkliği ilkesine açıkça müdahale niteliği taşıyan ve yetkinin kısıtlanmasına olanak yaratan, “Onüçüncü Maaş İkramiyesi” yan başlıklı 8’inci maddenin“Bu Yasa kapsamında çalışanlara onüçüncü maaş ikramiyesi dışında herhangi bir isim altında ve herhangi bir şekilde, maaş, ikramiye veya benzeri ödeme yapılamaz.” Kurallarını içeren (7)’inci fıkra   kaldırılmıştır.

Yapılan bu değişiklikle, Anayasanın “Toplu Sözleşme ve Grev Hakkı” başlıklı 54’üncü maddesinin (1)‘inci fıkraısnda yer alan “Çalışanlar, işverenle olan ilişkilerinde, ekonomik ve sosyal durumlarını korumak ve düzeltmek amacıyla toplu sözleşme hakkına sahiptir” kuralına getirilen kısıt ortadan kaldırılmıştır.

 

 

 

Madde

 

 

 

 

 

Madde

6.

 

 

 

 

 

7.

Madde ile, toplu iş sözleşmesi ile kazanılmış haklara getirilen kısıtın ortadan kaldırılması amacı ile bu madde eklenmiştir.

 

 

 

 

Madde ile,“Genel Aylıkı (Maaş-Ücret) Baremleri yan başlıklı 21’inci madde kaldırılmış ve yerimne konan yeni 21’inci madde ile, Anayasal Eşitlik ilkesi ile ücrette adalet sağlanması ilkesi gereklerine uygunluğu sağlamak açısından, “Eşit işe Eşit Ücret” ilkesinden yola çıkarak, asıl ve sürekli kamu hizmetlerini yürüten ve Yasa kapsamında Kamu çalışanı olarak tanımlanan personelin maaşları, Kamu görevlilerinin maaşları ile koşutluk ve denklik sağlayacak biçimde, Yasaya eklenen yeni Birinci Cetvelde düzenlenmiş ve Kamu Çalışanı tanımı kapsamı dışında kalan ve kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan öğretmenler, subaylar ve benzeri gibi kendi özel yasaları bulunan kamu personelinin maaşlarının da kendi özel yasalarında veya Kamu Görevlileri Yasasında öngörüldüğü belirtilmiştir.

 

Madde 8. Madde ile, “Hizmet Sınıflarının ve Sınıf İçindeki Derecelerin Maaş Kademeleri” yan başlıklı 22’nci maddesinin yan başlığı, Kamu Görevlileri ile Kamu Çalışanları arasında Yasa ile yaratılan anomalileri ve maaş farklılıklarını ortadan kaldırmak amacıyla “Hizmet Sınıflarının ve Sınıflar İçindeki Derecelerin Baremleri” şeklinde değiştirilmiş ve aynı amaç doğrultusunda,maddenin (1)’inci fıkrası ile, bu Değişiklik Yasasının diğer maddelerinde belirtilen gerekçelerle, kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan öğretmenler, polisler, sağlık çalışanları gibi kamu görevlilerinin yeniden sınıflandırılmasını ve bu sınıflandırmalar bağlı olarak maaş baremlerinin yeniden belirlenmesini öngören maddeye bağlı ÜÇÜNCÜ CETVEL kaldırılmıştır.

Yeniden düzenlenen (1)’inci fıkra ile de, kamu görevlileri ile kamu çalışanları arasında yaratılan anomalileri ortadan kaldırmak amacıyla, kamu çalışanlarının bağlı oldukları hizmet sınıfları ile bu sınıflar içindeki dereceler ve derecelerin baremleri ile Kamu Görevlilerinin bağlı oldukları hizmet sınıfları ile bu sınıflar içindeki dereceler ve derecelerin baremleri ile özdeşlik yaratılmıştır.

 

Madde

 

9. Madde ile, “Yüksek Öğrenimli Polis Hizmetleri Sınıfı ile Orta Öğrenimli Polşis Hizmetleri Sınıfına Uygulanacak Baremler” i düzenleyen 23’üncü madde, Polis Örgütü personeli arasında yaratılan anomalileri ve eşitsizlikleri ortadan kaldırmak ve Genel Gerekçede belirlenen gerekçelerle ve Anayasal Eşitlik ilkesi ile Ücrette Adalet ilkesini yaşama geçirmeyi öngören Eşit İşe Eşit Ücret uygulamasına olanak yaratmak amacıyla, kaldırılmıştır.

 

Madde 10. Madde ile, “Öğretmenlik Hizmetleri Sınıfı ile Yardımcı Eğitim Hizmetleri Sınıfına Uygulanacak Barem ve Yükselmeler” konusunda düzenlemeler içeren ve Öğretmenlerin kendi özel yasalarındaki esaslara bağlı olarak yürütmekte oldukları hizmetleri yeniden sınıflandırmayı öngören ve bu niteliğiyle öğretmenler arasında ayırımcılığa ve eşitsizliğe yol açan 24’üncü madde, Genel Gerekçede belirlenen gerekçelerle ve Anayasal Eşitlik ilkesi ile Ücrette Adalet ilkesini yaşama geçirmeyi öngören Eşit İşe Eşit Ücret uygulamasına olanak yaratmak amacıyla, kaldırılmıştır.

 

Madde 11. Madde ile, 22’nci maddede yapılan düzenleme ile kaldırılan yasaya ekli Üçüncü Cetvele göndermeler yapan ve22’nci maddenin (1)’inci fıkrası ile, kamu görevlileri ile kamu çalışanları arasında var olan anomalileri ve eşitsizlikler ortadan kaldırılmış olduğundan, aynı anomali ve eşitsizlikleri içeren “Derece İçinde Kademe Artışlarının Uygulanmasına ve Derecelerin Kademeleri” yan başlıklı 25’inci madde, kaldırılmıştır.

 

Madde 12. Madde ile,22’nci maddede yapılan düzenleme ile kaldırılan yasaya ekli Üçüncü Cetvele göndermeler yapan ve Kademe aylığını, Kamu Görevlileri ile Kamu Çalışanları arasında eşitsizliğe ve farklılaşmaya yol açacak biçimde düzenleyen 27’inci madde kaldırılmış ve gerek Kademe Aylığı, Gerekse Derece Aylığı ile ilgili kurallar, Kamu Görevlileri ile Kamu Çalışanlar arasındaki farklılaşmayı ve buna bağlı eşitsizliği ortadan kaldırmak amacıyla, yerine konan yeni 27’nci madde ile yeniden düzenlenmiştir.

Yapılan yeni düzenlemede, kamu çalışanlarının kademe aylığı ile derece aylıklarının , Kamu Görevlileri Yasasının II. Cetvelinde yer alan kurallara göre belirlenmesi öngörülmüştür.

 

Madde 13. Madde ile, “Kamu çalışanlarının kendi özel yasalarında veya ilgili mevzuatlarında ve Kamu Görevlileri Yasasına ekli Cetvellerde öngörülen yönetici kadrolarındaki görevlilerin baremlerini değişikliğe uğratan düzenlemeler içeren 32’nci madde, Eşit işe Eşit Ücret ilkesinden hareketle kaldırılmıştır.

 

Madde

 

 

 

 

Madde

 

14

 

 

 

 

15.

Madde ile, Bağımsız Organ ve kuruluşlarda görev yapanların maaşlarında farklılaşmayı ve eşitsizliği kurallaştıran 33’üncü madde, Genel Gerekçede belirlenen gerekçelerle ve eşit işe eşit ücret ilkesine uygunluğu sağlamak amacıyla kaldırılmıştır.

 

Madde ile, bu yasanın yürürlüğe girmeden önce toplu iş sözleşmeleri kapsamında yapılan ödemelerin geri alınamayacağı ve ödenmiş addolunacağı ayrıca bu yasanın yürürlüğe girdiği tarihten önce toplu iş sözleşmesi kapsamında ilgili mevzuata aykırılığı nedeni ile ödenemeyen ödemelerin yasal olarak ödemelerin gerçekleştirilmesi amacı ile bu madde eklenmiştir.

 

 

 

Gerçici Madde 1.

1.

Geçici Madde ile, Genel Gerekçede belirtilen gerekçelerle ve Anayasal eşitlik ilkesi ile Ücrettte Adalet Sağlanması ilkesine uyarlığı sağlamak amcıyla Esas Yasada yapılan ve kamu görevlileri ile kamu çalışanları arasında yaratılan anomalileri ortadan kaldırılan Değişikliklerin, uygulamaya konması açsıından izlenmesi gereken esas ve usuller kurallaştırılmıştır.

Buna göre, Maliye İşleriyle Görevli Bakanlık ile Personel Dairesi, Yasanın öngörüsüne uygun işlemleri hazırlayarak Bakanlar Kurulunun veya Kamu Hizmeti Komisyonunun onayına sunacak ve üç ay içinde tamamlanacak işlemler sonucunda, kamu çalışanları ve kendi özel yasalarına bağlı olan tüm personel, eşit işe eşit ücret ilkesi çerçevesinde belirlenecek maaş ve ücretlerini, Yasanın yürürülüğe girdiği üçüncü ayın sonunda alacaklardır.

 

Madde 16. Madde ile, yasa tekniği gereğince, her yasada olduğu gibi, yürürlük tarihi düzenlenmiştir. Bu düzenleme yapılırken de, Geçici 1’inci maddededki uygulama kuralları saklı tutulmuştur.

 

 

 

 

—————-

 

 

 

 

KAMU ÇALIŞANLARININ AYLIK (MAAŞ-ÜCRET)

VE DİĞER ÖDENEKLERİNİN DÜZENLENMESİ (DEĞİŞİKLİK)

YASA ÖNERİSİ

 

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhuriyet Meclisi   aşağıdaki Yasayı yapar:

 

Kısaisim

47/2010

33/2013

18/2014

 

1. Bu Yasa, Kamu Çalışanlarının Aylık (Maaş-Ücret) Ve Diğer Ödeneklerinin Düzenlenmesi (Değişiklik) Yasası olarak isimlendirilir ve aşağıda “EsasYasa” olarakanılan Kamu ÇalışanlarınınAylık (Maaş-Ücret) ve Diğer Ödeneklerinin Düzenlenmesi Yasası ile birlikte okunur.

 

EsasYasanın 2’nci Maddesinin Değiştirilmesi

 

2. Esas Yasa, 2’nci maddesindeyeralan “KamuÇalışanı” tefsiri kaldırılmak ve yerine aşağıdaki yeni “Kamuçalışanı” tefsiri konmak suretiyle   değiştirilir:

 

“KamuÇalışanı”, Devletin ve diğer kamu kurum ve kuruluşlarının, yürütmekle yükümlü olduğu kamu hizmetlerinin gerektirdiği asıl ve sürekli görevlerde, bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten sonra çalışmaya başlayan, genel ve katma bütçelerden veya bunlara bağlı döner sermayelerden aylık (maaş-ücret) alan sürekli personeli anlatır.”

 

Esas Yasanın 4’üncü Maddesinin

Değiştirilmesi

3. Esas Yasa, 4’üncü maddesinin (2)’nci fıkrasıkaldırılmak ve yelerine aşağıdaki (2)’nci fıkra konmak suretiyle değiştirilir:
“(2) Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten sonra aşağıdaki bentlerde belirtilen kurum veya kuruluşlarda çalışmaya başlayanlar hakkında, yine aşağıdaki bentlerde belirtilen kendi özel yasaları uygulanır:
15/1979 – 35/2013

 

 

(A) Güvenlik Kuvvetlerine bağlı subay, astsubay, erbaş ve erler ile güvenlik kuvvetlerinde görev yapan sivil kamu görevlileri hakkında Güvenlik Kamu Görevlileri Yasası;
2/1980-

31/2011

(B) Sivil Savunma Teşkilatı personeli hakkında Sivil Savunma Teşkilatı Personel Yasası;
51/1984-

02/2013

 

(C) Polis mensupları ve Polis Örgütünde görev yapan sivil hizmet görevlileri hakkında, Polis Örgütü (Kuruluş, Görev ve Yetkileri )Yasası;
25/1985-

31/2013

(Ç) Öğretmenler hakkında, Öğretmenler Yasası;
  6/2009-

49/2010

(D) Kamu Sağlık Çalışanları hakkında Kamu Sağlık Çalışanları Yasası;
9/1976

17/2013

(E) Yargıçlar hakkında, Mahkemeler Yasası;
72/1991-

27/2006

(F) Savcılar hakkında, Hukuk Dairesi Yasası;
18/1978-

45/2009

(G) Sayıştay Başkan ve Üyeleri ile Sayıştay’da istihdam edilen diğer personel hakkında Sayıştay Yasası;
53/1983-

4/2007

(H) Kamu Hizmeti Komisyonu Başkan ve Üyeleri hakkında,

Kamu Hizmeti Komisyonu ve Dairesi (Kuruluş, Görev ve Çalışma Esasları) Yasası;

38/1996 (I) Yüksek Yönetim Denetçisi (Ombudsman) hakkında, Yüksek Yçönetim Denetçisi (Ombudsman) Yasası;
  (İ) Taşınmaz Mal Tazmin Komisyonu Başkan ve Üyeleri ve yasa ile bağımsızlığı belirlenenler hakıkında da,   kendi özel yasalarveya ilgili mevzuat.

 

 

 

37/1975

32/1977

49/1977

15/2005

(J) Kamu tüzel kişiliklerinde, kamu kuruluşlarında, yerel kuruluşlarda, en az %10 (yüzde on) oranında Devlet ve kamu iştiraklerinde, Kamu İktisadi Teşebbüsleri (Yönetim, Denetim ve Gözetim) Yasası kapsamına giren kurumlarda, döner sermayeli kurum ve kuruluşlarda, katma bütçeli kurum ve kuruluşlarda, Devletin yönetiminde veya denetiminde faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlarda, Vakıflar ve Vakıflar İdaresinde, Merkez Bankasında, Kalkınma Bankasında veya belediye birliklerinde, bu Yasa kuralları veya bu Yasa kuralları esas alınarak Kamu Görevlileri Yasası veya bağlı oldukları özel kurallar çerçevesinde göreve başlayan kişilere, bu madde kapsamında bulunan herhangi bir göreve kimin tarafından ve hangi şekilde atandığına veya görevlendirildiğine bakılmaksızın, doğrudan doğruya veya gönderme yoluyla herhangi bir göreve atanması veya seçilmesi halinde, Kamu Görevlileri Yasasında veya kendi özel yasalarında veya Dairelerin (Kuruluş, Görev ve Çalışma Esasları) Yasalarında düzenlenen kurallar uygulanır.

 

  (K) Kamu İktisadi Teşebbüsleri (Yönetim, Denetim ve Gözetim) Yasası kapsamına giren kurumların personel yasaları ile hizmetlerin özel nitelikleri nedeniyle bu Yasaya bağlı kurumlardaki hizmet sınıflarından farklı olarak ihdas edilebilecek hizmet sınıflarında çalışanlar için veya hizmet sınıfı olmayan kadrolarda çalışan kamu çalışanları için bu Yasaya bağlı kurumlarda uygulanan genel maaş-ücret rejimini bozacak aylık (maaş-ücret) veya ödenek öngörülmez ve aynı hizmet nitelikleri taşıyan hizmetlerin sınıflandırılmasında bu Yasadaki hizmet sınıfları ve bu sınıflar için öngörülen maaş baremleri ve diğer mali menfaatler bakımından uygunluk ve denklik sağlanacak yasal önlemlerin alınması zorunludur.

 

Esas Yasanın 7’nci Maddesinin 4. Esas Yasa, 7’nci maddesi kaldırılmak ve yerine aşağıdaki yeni 7’nci madde konmak suretiyle değiştirilir.
Değiştirilmesi “Aylık (Maaş) Hakkı 7. (1) Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten sonra Devlette istihdam edilen ve 4‘üncü maddenin (1)’inci fıkrası kapsamına giren kamu çalışanlarına, hizmetlerinin karşılığında, kadroya dayanılarak, ay üzerinden aylık (maaş) verilir.

 

(2) Bu Yasanın Yürürlüğe girdiği tarihten sonra istihdam edilen Sözleşmeli personelin maaş ve ödenekleri, bu Yasadaki kurallar ile Kamu Görevlileri Yasasında Sözleşmeli Personele verilecek maaş ve ödeneklere iklişkin kurallar çerçevesinde belirlenir.

 

(3) Bu Yasanın Yürürlüğe girdiği tarihten sonra istihdam edilen işçilerin maaş ve ücretleri, toplu iş sözleşmeleri ile belirlenir.

 

Esas Yasanın 8’inci Maddesinin Değiştirilmesi

 

Esas Yasaya

Yeni 14’üncü

Maddenin

Eklenmesi

 

5.

 

 

 

 

6.

Esas Yasa, 8’inci maddesinin (7)’nci fıkrası kaldırılmak suretiyle değiştirilir.

 

 

 

Esas Yasa, 14’üncü maddesinden hemen sonra aşağıdaki yeni 14 (a)   maddesi eklenmek suretiyle değiştirilir.

 

Toplu İş                   14. Bu yasa kapsamında olup da çalışma
Sözleşmelerindeki         ilişkileri, ekonomik ve sosyal menfaatleri ile
Düzenlemelerin             çalışma koşulları Toplu İş Sözleşmesi, Grev
Uygulanması                 ve Referandum Yasası kurallarına uygun
şekilde toplu iş sözleşmesi ile düzenlenen
çalışanlar hakkında bu Yasadaki
düzenlemeler yerine toplu iş sözleşmesindeki
düzenlemeler uygulanır.

 

 

 

 

Esas Yasanın 21’inci Maddesinin

Değiştirilmesi

7. Esas Yasa, 21’inci maddesi ile maddeye bağlı Birinci ve İkinci Cetveller kaldırılmak ve yerine aşağıdaki yeni 21’inci madde ve maddeye bağlı Birinci Cetvel konmak suretiyle değiştirilir.

 

“Genel Maaş Baremleri

BİRİNCİ CETVEL

 

21. Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten sonra Devlette istihdam edilen ve 4‘üncü maddenin (1)’inci fıkrası kapsamına giren kamu çalışanlarının Genel Maaş Baremleri, Barem 4’den Barem 19’a kadar olan barem basamakları içinde her bareme karşılık teşkil eden yıllık maaş tutarları ve her maaş baremi içinde kademeilerlemelerine karşılık teşkil eden yıllık barem içi artış tutarları ile her baremin en az ve en çok yıllık maaş tutarları, bu Yasaya   Ekli BİRİNCİ CETVEL’de öngörülmektedir.

Bu Yasanın 4’üncü maddesini (2)’nci fıkrası kapsamındaki personelin maaşları ise, Kamu Görevlileri Yasası ile kendi özel yasalarında öngörülmektedir.

 

Esas Yasanın 22’nci Maddesinin Değişitirilmesi 8. (1) Esas Yasa, 22’nci maddesinin Yan başlığı kaldırılmak ve yerine aşağıdaki yeni yan başlık konmak suretiyle değiştirilir:

 

“Hizmet Sınıflarının ve Sınıflar İçindeki Derecelerin Maaş Baremleri”

 

(2) Esas Yasa, 22’nci maddesinin (1)’inci fıkrası ile fıkraya bağlı ÜÇÜNCÜ CETVEL kaldırılmak ve yerine aşağıdaki yeni (1)’inci fıkra konmak suretiyle değiştirilir:

 

 

 

 

 

7/1979 –

 

“(1) Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten sonra Devlette istihdam edilen ve 4‘üncü maddenin (1)’inci fıkrası kapsamına giren kamu çalışanlarının bağlı oldukları hizmet sınıfları ve bu sınıflar içindeki Dereceler ve derecelerin baremleri, Kamu Görevlileri Yasasına ekli II:Cetveldeki gibidir.”

 

Esas Yasanın 23’üncü Maddesinin Kaldırılması

 

9. Esas Yasa, 23’üncü maddesi kaldırılmak suretiyle değiştirilir.
Esas Yasanın 24’üncü Maddesinin Kaldırılması

 

10. Esas Yasa, 24’üncü maddesi kaldırılmak suretiyle değiştirilir.
Esas Yasanın 25’inci Maddesinin Kaldırılması 11. Esas Yasa, 25’inci maddesi kaldırılmak suretiyle değiştirilir:
Esas Yasanın 27’nci Maddesinin Değiştirilmesi 12. Esas Yasa, 27’nci maddesi kaldırılmak ve yerine aşağıdaki yeni 27’nci madde konmak suretiyle değiştirilir:
“Kademe ve Derece Aylığı 27. (1) Kademe aylığı, Kamu Görevlileri Yasasına ekli II. cetvelde gösterilen sınıf ve derece baremlerinin karşılığı olarak bu Yasadaki Birinci Cetvelde öngörülen baremler içindeki kademelerden her biri için saptanan yıllık barem içi artış tutarının onikide birini karşılayan aylıktır.

 

(2) Derece aylığı, Kamu Görevlileri Yasasına ekli II. cetvelde, sınıflar içinde öngörülen derece baremlerinin bu Yasaya ekli Birinci Cetvelde öngörülen yıllık maaş tutarlarına, bu baremler içinde kademe ilerlemesine karşılık teşkil eden yıllık barem içi artış tutarlarının eklenmesiyle ortaya çıkan rakamın onikide birini karşılayan aylıktır.

 

 

Esas Yasanın 32’nci Maddesinin Kaldırılması

 

13. Esas Yasa, 32’nci maddesi kaldırılmak suretiyle değiştirilir.

 

Esas Yasanın

33’üncü Maddesinin Kaldırılması

 

Esas Yasaya                         Yeni Geçici 3’üncü Madde Eklenmesi

 

14.

 

 

 

15.

Esas Yasa, 33’üncü maddesi kaldırılmak suretiyle değiştirilir.

 

 

 

 

Esas Yasa, Geçici 2’inci maddesinden hemen sonra aşağıdaki yeni Geçici 3’üncü madde eklenmek suretiyle değiştirilir.

 

 

Geçici Madde                   3. (1) Bu (Değişiklik) Yasası’nın yürürlüğe
Toplu İş Sözleşmesi                 girdiği tarihten önce Esas Yasa’daki
Kapsamında Yapılan             düzenlemelere aykırı olmasına rağmen
Ödemeler                               ilgili iş yerinde yürürlükte bulunan toplu

iş sözleşmesi kapsamında olması
koşuluyla yapılan ödemeler bu değişiklik
yasası kapsamında değerlendirilir ve
yasaya aykırı bir ödeme olarak
adledilemezler.

 

(2) Bu (Değişiklik) Yasası’nın yürürlüğe

girdiği tarihten önce Esas Yasa’daki
düzenlemeler nedeniyle ödenmeyen
ancak ilgili iş yerinde yürürlükte
bulunan toplu iş sözleşmesi
kapsamında düzenlenmiş olan
ödemeler bu (Değişiklik) Yasası’nın
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en
geç 3 (üç) yıl içerisinde ödenir. Bu
amaçla yapılacak ödemeler bu yasaya
aykırı bir ödeme olarak
addedilemezler.

 

 

 

 

 

 

Add Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

fifteen − 3 =

Kamu Çalışanlarının Aylık (Maaş-Ücret)  Ve Diğer Ödeneklerinin Düzenlenmesi (Değişiklik)  Yasa Önerisi[sharebuttonsc]